Hubert Czerepok To skandal by Polak nie miał odwagi cywilnej by uderzyć bezbronnego człowieka

11 sierpnia 1945 roku w Krakowie miejsce miały zbiorowe i gwałtowne akty przemocy wobec społeczności żydowskiej. „Bezpośrednią przyczyną pogromu była pogłoska o rzekomym rytualnym mordowaniu przez Żydów polskich dzieci. Zajścia miały miejsce w kilku miejscach byłej żydowskiej dzielnicy Kazimierz. Splądrowano żydowskie mieszkania i lokale (w tym synagogę Kupa), pobito nieznaną liczbę osób. Niektóre ofiary pobicia zostały wzięte za Żydów omyłkowo.”¹ W wyniku pogromu krakowskiego śmierć poniosła 56-letnia Róża Berger, wiele innych raniono. Jedną z poszkodowanych osób była 15-letnia Hania Zajdman, której świadectwo tamtych wydarzeń przywołał J. Gross w książce Strach:

«W karetce pogotowia słyszałam uwagi sanitariusza i żołnierza eskortującego, którzy wyrażali się o nas jako o żydowskich ścierwach, które muszą ratować, że nie powinni tego robić, żeśmy dzieci pomordowali, że trzeba by nas wszystkich powystrzelać. Po operacji żołnierz trzymał nas pod odbezpieczonym karabinem i nie pozwolił napić się wody. Po chwili przyszli dwaj kolejarze, z których jeden powiedział: „To skandal, żeby Polak nie miał odwagi cywilnej uderzyć bezbronnego człowieka”, i uderzył rannego Żyda. Jeden ze szpitalnych chorych uderzył mnie szczudłem.»

[1] Pogrom krakowski (hasło), w: Wikipedia